end - (exo) crawl (to) me baby! | chanbaek
เปี้ยนป๋ายเซียนน่ะไม่แม้แต่จะเดินสองขาหรือพูดจาเหมือนมนุษย์ จะให้ผู่ชานเลี่ย ผู้ (จำเป็นต้อง) รับอุปการะ ทำอีท่าไหนครับเตี่ย!
ผู้เข้าชมรวม
85,618
ผู้เข้าชมเดือนนี้
10
ผู้เข้าชมรวม
ข้อมูลเบื้องต้น
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
t w i t t e r | @rainromachak
a s k . f m | rainromachak
THX
SONG
f a r u x u e | jay chou
ผลงานอื่นๆ ของ โรมจักร ดูทั้งหมด
ผลงานอื่นๆ ของ โรมจักร
"ฟิคเมาคลีเป็นฟิคที่ฟีลกู๊ดแล้วก็ครบทุกอารมณ์จริงๆค่ะ"
(แจ้งลบ)พออ่านเล่มจบก็รีบเข้ามาเขียนคำนิยมให้ฟิคเมาคลีทันที ตอนอ่านแรกๆเอ็นดูป๋ายมาก รู้สึกสนุกแล้วก็อยากติดตามต่อ แต่พอถึงตอนที่ป๋ายกับอาเลี่ยต้องเข้าป่าเราก็หยุดอ่านเลย ต้องทนสปอยหน้าไทม์ไลน์อยู่นานสองนาน นานจนกว่าจะได้เล่มเพราะไม่อยากอ่านจนจบแล้วรออ่านแต่ตอนสเปอย่างเดียวพอได้เล่มเราก็อ่านใหม่ตั้งแต่ตอนแรกเรารู้สึกประทับใจมากๆเหมือนเราได้เลี้ยงป๋ายเซียนไ ... อ่านเพิ่มเติม
พออ่านเล่มจบก็รีบเข้ามาเขียนคำนิยมให้ฟิคเมาคลีทันที ตอนอ่านแรกๆเอ็นดูป๋ายมาก รู้สึกสนุกแล้วก็อยากติดตามต่อ แต่พอถึงตอนที่ป๋ายกับอาเลี่ยต้องเข้าป่าเราก็หยุดอ่านเลย ต้องทนสปอยหน้าไทม์ไลน์อยู่นานสองนาน นานจนกว่าจะได้เล่มเพราะไม่อยากอ่านจนจบแล้วรออ่านแต่ตอนสเปอย่างเดียวพอได้เล่มเราก็อ่านใหม่ตั้งแต่ตอนแรกเรารู้สึกประทับใจมากๆเหมือนเราได้เลี้ยงป๋ายเซียนไปด้วย เหมือนเห็นการเจริญเติบโตของเด็กคนนึงแต่เราก็ได้เห็นชานเลี่ยเติบโตทางความคิดด้วยเช่นกัน ทั้งสองเริ่มจากไม่รู้จักความรัก บ่มเพาะมันจนมีคำนิยามของตัวเองแค่สองคน เราอ่านแล้วน้ำตาไหลตอนที่ชานเลี่ยต้องไปจากฮาร์บินมันทำให้เรารู้สึกว่าจากตัวปัญหาแห่งซัวเถาตอนนี้ได้กลายเป็นผู่ชานเลี่ยที่มีความรู้สึกนึกคิด เสียใจเมื่อต้องจากสิ่งที่เป็นที่รักแล้วก็พยายามทำทุกอย่างเพื่อที่จะได้กลับมาหาป๋ายเซียนอดีตลูกหมาป่าที่เขาคิดว่าเป็นภาระ ในส่วนอารมณ์เราว่ามันกลมกล่อมพอดี แต่เหนือสิ่งอื่นใดเราอยากจะบอกว่าเราประทับใจในตัวคนเขียนมากที่สุด ไรต์เป็นคนที่ใส่ใจทุกรายละเอียดไม่ว่าจะเป็นฟิคเมาคลีหรือฟิคเปียงยาง เกร็ดเล็กเกร็ดน้อยคุณก็ยังใส่ใจ มันทำให้การอ่านฟิคของคุณไม่ใช่อ่านเพื่อบันเทิงใจอย่างเดียวแต่มันเป็นการอ่านแล้วได้ความรู้ไปในตัว เราชอบมากๆเลยค่ะที่ฟิคของไรต์เป็นแบบนี้...เรื่องต่อๆไปก็สู้ๆนะคะ เราเป็นกำลังใจให้ และเมื่อเราอ่านฟิคเปียงยางจบเมื่อไหร่เราจะกลับมาเขียนคำนิยมให้อีกเรื่องนะคะ อ่านน้อยลง
มิสเซฮุน | 1 พ.ค. 60
0
0
"ฟิคเมาคลีเป็นฟิคที่ฟีลกู๊ดแล้วก็ครบทุกอารมณ์จริงๆค่ะ"
(แจ้งลบ)พออ่านเล่มจบก็รีบเข้ามาเขียนคำนิยมให้ฟิคเมาคลีทันที ตอนอ่านแรกๆเอ็นดูป๋ายมาก รู้สึกสนุกแล้วก็อยากติดตามต่อ แต่พอถึงตอนที่ป๋ายกับอาเลี่ยต้องเข้าป่าเราก็หยุดอ่านเลย ต้องทนสปอยหน้าไทม์ไลน์อยู่นานสองนาน นานจนกว่าจะได้เล่มเพราะไม่อยากอ่านจนจบแล้วรออ่านแต่ตอนสเปอย่างเดียวพอได้เล่มเราก็อ่านใหม่ตั้งแต่ตอนแรกเรารู้สึกประทับใจมากๆเหมือนเราได้เลี้ยงป๋ายเซียนไ ... อ่านเพิ่มเติม
พออ่านเล่มจบก็รีบเข้ามาเขียนคำนิยมให้ฟิคเมาคลีทันที ตอนอ่านแรกๆเอ็นดูป๋ายมาก รู้สึกสนุกแล้วก็อยากติดตามต่อ แต่พอถึงตอนที่ป๋ายกับอาเลี่ยต้องเข้าป่าเราก็หยุดอ่านเลย ต้องทนสปอยหน้าไทม์ไลน์อยู่นานสองนาน นานจนกว่าจะได้เล่มเพราะไม่อยากอ่านจนจบแล้วรออ่านแต่ตอนสเปอย่างเดียวพอได้เล่มเราก็อ่านใหม่ตั้งแต่ตอนแรกเรารู้สึกประทับใจมากๆเหมือนเราได้เลี้ยงป๋ายเซียนไปด้วย เหมือนเห็นการเจริญเติบโตของเด็กคนนึงแต่เราก็ได้เห็นชานเลี่ยเติบโตทางความคิดด้วยเช่นกัน ทั้งสองเริ่มจากไม่รู้จักความรัก บ่มเพาะมันจนมีคำนิยามของตัวเองแค่สองคน เราอ่านแล้วน้ำตาไหลตอนที่ชานเลี่ยต้องไปจากฮาร์บินมันทำให้เรารู้สึกว่าจากตัวปัญหาแห่งซัวเถาตอนนี้ได้กลายเป็นผู่ชานเลี่ยที่มีความรู้สึกนึกคิด เสียใจเมื่อต้องจากสิ่งที่เป็นที่รักแล้วก็พยายามทำทุกอย่างเพื่อที่จะได้กลับมาหาป๋ายเซียนอดีตลูกหมาป่าที่เขาคิดว่าเป็นภาระ ในส่วนอารมณ์เราว่ามันกลมกล่อมพอดี แต่เหนือสิ่งอื่นใดเราอยากจะบอกว่าเราประทับใจในตัวคนเขียนมากที่สุด ไรต์เป็นคนที่ใส่ใจทุกรายละเอียดไม่ว่าจะเป็นฟิคเมาคลีหรือฟิคเปียงยาง เกร็ดเล็กเกร็ดน้อยคุณก็ยังใส่ใจ มันทำให้การอ่านฟิคของคุณไม่ใช่อ่านเพื่อบันเทิงใจอย่างเดียวแต่มันเป็นการอ่านแล้วได้ความรู้ไปในตัว เราชอบมากๆเลยค่ะที่ฟิคของไรต์เป็นแบบนี้...เรื่องต่อๆไปก็สู้ๆนะคะ เราเป็นกำลังใจให้ และเมื่อเราอ่านฟิคเปียงยางจบเมื่อไหร่เราจะกลับมาเขียนคำนิยมให้อีกเรื่องนะคะ อ่านน้อยลง
มิสเซฮุน | 1 พ.ค. 60
0
0
ความคิดเห็น